Later als ik groot ben...
word ik technologie ontwikkelaar bij Ennatuurlijk
Ieder kind heeft dromen. De ambitie om later iets te worden. We kijken samen met onze collega’s terug naar toen ze nog kind waren en waar ze nu staan.
Naam: Stef
Leeftijd: 29
Functie: Technologie-ontwikkelaar slimme netwerken
Werkzaam bij Ennatuurlijk sinds: 2021
Als kind wilde ik geschiedenisleraar worden. Ik was dol op verhalen vertellen en kennis delen. Laten zien hoe het een leidt tot het ander en hoe alles met elkaar samenhangt. Geschiedenis is het niet geworden, maar in mijn huidige functie als technologie ontwikkelaar merk ik dat verhalen een belangrijke rol spelen. Ik ontwikkel technische oplossingen om de warmtenetten van Ennatuurlijk te verduurzamen van bron tot klant. Bijvoorbeeld door slimme aansturing van het netwerk of door warmteverlies te verminderen, waardoor we efficiënter kunnen verwarmen. Ook hier hangt alles met alles samen.
Technologische innovatie is maar één deel van de oplossing. Het gaat om een systeemverandering waarin klant, techniek, omgeving en Ennatuurlijk nauw samenwerken. Je hebt elkaar nodig om je doelen te bereiken. Dát uitleggen is een belangrijk deel van mijn baan. Het is ook belangrijk dat ik de toekomst kan schetsen, dat ik kan uitleggen met welke technologische ontwikkelingen we bezig zijn, kan meedenken over knelpunten en vooral ook dat ik het verhaal kan vertellen zodat we iedereen mee krijgen. Als kind was ik nog verlegen maar ondertussen heb ik ontdekt dat ik het echt heel leuk vind om presentaties te geven en mensen mee te nemen. Helemaal als ik dan terugkrijg dat ze het een goed verhaal vonden. Ben ik toch nog een beetje die leraar.
"Ik kan me bij Ennatuurlijk focussen op waar mijn kracht ligt en daar steeds beter in worden. Als er één ding is dat ik mijn jongere zelf zou willen vertellen dan is dat: houd op met je mindere kanten te willen verbeteren. Het is okay om mindere kanten te hebben, want er zijn altijd anderen die dat wel goed kunnen."
Duurzaamheid is er bij mij thuis met de paplepel ingegoten. We hebben altijd vegetarisch gegeten en mijn moeder had een aversie tegen verspilling: vliegen hoefde niet, voedselverspilling was uit den boze en al jong gaf ik op school een spreekbeurt over het smelten van de gletsjers. Toen mijn klasgenoten me daarna glazig aankeken, begreep ik dat niet iedereen zoveel met duurzaamheid bezig was als ik. Dat ik er ook mijn vak van kon maken, ontdekte ik pas toen ik Civiele Techniek studeerde aan de TU Delft. Daar kreeg ik een vak over ecologie, wat me enorm pakte. Ik ben toen overgestapt naar Sustainable Innovation aan de TU Eindhoven. Daar was ik onderdeel van een crowd die net als ik impact wil maken. Dat is ook een van de redenen dat ik koos voor Ennatuurlijk: met warmtenetten en duurzamere warmte kunnen we echt verschil maken in de verduurzaming van Nederland.
Ik kan me bij Ennatuurlijk focussen op waar mijn kracht ligt en daar steeds beter in worden. Als er één ding is dat ik mijn jongere zelf zou willen vertellen dan is dat: houd op met je mindere kanten te willen verbeteren. Het is okay om mindere kanten te hebben, want er zijn altijd anderen die dat wel goed kunnen. Zo kun je vol gaan voor waar je in gelooft en waar je het meeste impact kan maken. Ik zit hier om de CO2-uitstoot van de warmtenetten naar nul te krijgen. En dat gaat me lukken.
